Cywilizacja Majów rozwinęła się w płd. części Meksyku na Jukatanie, półwyspie
sięgającym w kierunku Karaibów, na obszarze obecnej Gwatemali, Belize i
Hondurasu. Stolica Majów, Chichen Itza jak również inne ich miejsca musiały zostać wybudowane przez wysoce zorganizowaną społeczność. Społeczeństwo Majów
podzielone było na kasty społeczne. Uprzywilejowaną rolę spełniały dwie
kasty: kapłani i przywódcy. Te dwie klasy prowadziły ze sobą walkę o władzę.
Przedstawiciele tych dwóch klas znali się na nauce: astronomii, astrologii,
matematyce. Ponadto trochę niższe miejsce w hierarchii społecznej zajmowali
architekci, wojownicy, rzeźbiarze, artyści, jeszcze niżej stali rzemieślnicy.
Najgorszą grupę stanowili rolnicy. Religia Majów była religią politeistyczną.
Oddawali cześć siłom przyrody. Fakt oddawania czci siłom przyrody jest cechą
wspólną wszystkich religii pierwotnych. Szczególną czcią wśród Majów
otaczano dwugłowego węża i jaguara. Społeczeństwo Majów było bardzo
religijne. Kapłani cieszyli się dużym autorytetem. Do największych osiągnięć
Majów możemy zaliczyć: dzieła z zakresu malarstwa, rzeźby i architektury,
wynalezienie kalendarza. Freski jakimi były pokryte ściany świątyń Majów
świadczą o doskonałej technice malarskiej. Nie wiadomo do dziś jakich farb używali,
z czego były robione. W zakresie architektury na uwagę zasługują
monumentalne budowle. Majowie budowali piramidy o charakterze schodkowym, ale
budowali także pałace, tarasy kamienne, boiska, znamy rzeźby wykonane z
kamienia, z drewna, z kości. Bardzo dużym kunsztem oznaczały się dzieła złotników.
Majowie posługiwali się pismem hieroglificznym. Precyzyjnie odmierzali czas. Z
nieznanych powodów ta kultura Majów zaczyna podupadać na przełomie XIV
i XV wieku. XVI w. na skutek działania konkwistadorów to właściwie
zniszczenie tej kultury. Wraz z upadkiem kultury Majów, ich ośrodki zarosły dżunglą i odkryte zostały dopiero w czasach współczesnych. Niewątpliwie wiele z nich czeka jeszcze na swoje odkrycie.